In februari 2013 was ik voor het eerst  zo depressief dat ik suïcidale gedachtes had. Ik begon vanaf toen aan een lange zoektocht. Een zoektocht naar geluk, tenminste dat dacht ik doen. Maar gaandeweg kwam ik erachter dat het een zoektocht naar mijzelf was. Een zoektocht naar wie ik door de jaren heen geworden was, en een zoektocht naar wie ik nu echt wilde zijn. Een zoektocht met vele hobbels en kuilen in mijn pad. 

Eerst was daar een opname, toen een traject bij een zorginstelling.  Diagnose: persoonlijkheidsstoornis niet anderszins omschreven.  Maar na een jaar behandelen en een 2e opname was ik geen stap verder gekomen. 

Ik ging op zoek naar waar ze me wel konden helpen en in 2014 kreeg ik te horen dat ik een stoornis in het autisme spectrum had, specifieker: Asperger. Een diagnose waar ik iets mee kon... dacht ik...