In februari 2013 was ik voor het eerst zo depressief dat ik suïcidale gedachtes had. Ik begon vanaf toen aan een lange zoektocht. Een zoektocht naar geluk, tenminste dat dacht ik doen. Maar gaandeweg kwam ik erachter dat het een zoektocht naar mijzelf was. Een zoektocht naar wie ik door de jaren heen geworden was, en een zoektocht naar wie ik nu echt wilde zijn. Een zoektocht met vele hobbels en kuilen in mijn pad.
Eerst was daar een opname, toen een traject bij een zorginstelling. Diagnose: persoonlijkheidsstoornis niet anderszins omschreven. Maar na een jaar behandelen en een 2e opname was ik geen stap verder gekomen.
Ik ging op zoek naar waar ze me wel konden helpen en in 2014 kreeg ik te horen dat ik een stoornis in het autisme spectrum had, specifieker: Asperger. Een diagnose waar ik iets mee kon... dacht ik...
Een sprong in de tijd
Inmiddels is het 2020. Ik heb er nog 3 opnames op zitten en heb ik 10 maanden doorgebracht bij dagbehandeling. Hier leerde ik over overprikkeling en hoe dat bij mij werkt en ik leerde mijn grenzen kennen. Ook ben ik daar heel fijn in aanraking gekomen met yoga en kreeg ik daar de uitdaging van mijn leven (de Mont Ventoux beklimmen) Maar daarover later meer. Na de dagbehandeling kwam ik weer thuis te zitten en moest ik zelf mijn stapjes zien te zetten. Een hele opgaven en zeker in een jaar als dat we nu achter de rug hebben.
Tijdens mijn opnames en reis heb ik een hele waslijst aan medicijnen gehad. Ze onderdrukte vooral en gaven mij de mogelijkheid even bij te komen. Maar eigenlijk weet ik sinds deze zomer pas wat stapjes vooruit te zetten. Dit komt mede door de geweldige begeleiding die ik nu heb.
En toen vergat ik mijn medicijnen door ziekte in te nemen... iets beters had ik niet kunnen doen. Ik merkte dat ik weer tot leven kwam. Dat ik energie kreeg en weer kon lachen. Prikkels kwamen wel harder binnen maar ik begon te genieten van dingen, ik zong weer vrolijk mee met de radio en ik maakte dingen weer bewust mee.
Mijn knop ging om, tijd om te veranderen!
Ik ging wandelen en beter op m'n eten letten. Met een diëtist ging ik anders leren eten. Ik begon af te vallen. Werd fitter en stabieler. Ik ging weer leven.
Inmiddels ben ik 10+kg kwijt. Wandel ik als het kan 2x per dag. en zet ik hierbij gemiddeld 11.000 stappen (waar dat er eerst amper 1000 op een dag waren), eet ik gezonder en krijg ik plezier in bewegen. Zo erg zelfs dat ik een Fitbit als beloning voor mijzelf gehaald heb en deze volop gebruik.
Ik ben een ander persoon geworden en wil mij de komende tijd nog verder ontwikkelen op 3 vlakken. Mind, body en food. Om "gezond" te worden heb ik nog wat kilo's te verliezen. Maar ook mentaal heb ik nog vele stappen te zetten.
Ik heb doelen gesteld voor 2021 en wil echt proberen deze doelen te halen. En op dit blog neem ik jullie graag mee op mijn reis. Ik hoop jullie te kunnen inspireren en motiveren. En als je het even moeilijk hebt dan wil ik dat je weet dat je nooit alleen staat en altijd contact mag opnemen.
Reactie plaatsen
Reacties